Nefes egzersizleri, doğru ve doğal nefes almanın önemini vurgulayan teknikler bütünüdür. İnsanlar doğduklarında, nefeslerini en doğru ve doğal şekilde alırlar. Bebekler gözlemlendiğinde, ağlamaları ve çığlık atmalarının ardından seslerinin kısılmadığı görülür. Bunun sebebi, nefeslerini doğru yerden alıp seslerini doğru şekilde kullanmalarıdır. Ancak yaş ilerledikçe bu durum değişir ve çocuklar, farkında olmadan göğüsten yani akciğerlerden nefes almaya başlarlar. Doğru nefes almayı anlamak ve kontrol edebilmek için, öncelikle nefesin çalışma şeklini öğrenmeli ve uygulamalıyız. Doğru nefes almak, sağlıklı olmanın temel anahtarı olarak görülmelidir. İnsanlara sağlıklarına kavuşmaları için söylenecek tek şey, nefesleriyle çalışmaları gerektiğidir. Akciğerlere alınan göğüs nefesinin diyafram adalesine doğru gönderilmesi gerekir. Göğüs nefesi alınırken, göğüs kafesi şişer ve omuzlar yukarıya doğru kalkar. Diyafram, kaburga kemikleri altında, midenin üzerinde ve arkada sırta doğru uzanan ince bir alandır. Doğru nefes almada göğsün yerine bu bölgenin şişmesi gerekir. Buradan alınan nefesle, akciğerlerden alınan nefesin farkı ise diyaframdan alınan nefesin daha uzun süre tutulabilmesidir. Ancak nefesin bu şekilde tutulması, sadece bu bölgeyle nefes alınmasıyla gerçekleşmez. Nefes egzersizleri ile çalışarak, az nefes ve az enerji harcayarak, şarkı söyleme ve nefesi kontrol etmeyi öğrenmeliyiz.

Nefes almanın gözlemlenmesi ve zihinle nefes alma temposunun izlenmesi, yapılacak ilk adımdır. Bunu yapabilmek için:

Dışa Vererek Başlama: Nefes alma sürekli devam eden bir döngüdür. Bunun başlangıcı ve sonu yoktur. Ancak genellikle nefesin içe çekilerek başladığı, dışa verilerek sonlandığı kabul edilir. Nefesinizi belli bir süre gözlemledikten sonra, nefesinizi dışarıya vermeye odaklanın. Bunu bir başlangıç olarak kabul edin. Bu şekilde nefes almaya dışa vererek başlarsanız, kendinizi nefes almaya daha yakın hissedeceksiniz. Böylece kendinizi nefesle iç içe hissederek, nasıl bir bağlantıda olduğunuzu görebileceksiniz. İnsanların nefesini dışa vermeyi denetleyebilmesi, içe çekmeyle kıyaslanırsa daha fazladır. Bunun nedeni, ciğerlerden çıkan havanın sıkıştırılması kaburgalar arasında bulunan ve kendi iradeniz ile yönlendirebileceğiniz kas sistemiyle olduğundandır. Kullandığınız bu kas sistemi, nefesin içeriye çekerken kullanılandan daha güçlüdür. Dışarıya verilen hava fazla olduğunda, kendiliğinden içinize daha fazla hava alırsınız. Solunum derinleştirilmek istendiğinde, nefesin dışa verilmesini ilk aşama olarak düşünmek gerekir.

Kendinizi Nefesinize Bırakın: Bu nefes egzersizini sırt üstü yatarken yapmanızı tavsiye ederiz. Bunu uyurken veya yeni uyandığınızda da yapabilirsiniz. Bu nefes egzersizini yapmak için:

Gevşeme Nefesi: Dilinizin ucuyla üst ön dişlerin iç tarafına değin. Daha sonra diliniz dişin minesine, diş ve ağız üstü arasındaki yumuşak dokuya gelene kadar kaydırın. Egzersiz bitene kadar diliniz orada kalsın. Ağzınızdan ses çıkarana kadar dışarıya nefes verin ve alın. Ağzınızı kapatarak, içinizden dörde kadar sayıp sakin bir şekilde burnunuzdan nefes alın. Nefesinizi yediye kadar sayarak, tutun. Ardından sekize kadar sayarak, ağızdan ses çıkararak nefesinizi verin. Bu nefes döngüsünü dört defa tekrarlayın. Ardından her zaman yaptığınız gibi nefes alın. Dilinizin pozisyonunda nefes almakta zorlanırsanız, dudaklarınızı büzebilirsiniz. Bu egzersizi belli bir hızda yapmak zorunda değilsiniz. Önemli olan sırayı takip etmeniz ve sayıları doğru yapmanızdır. Bunu yavaş bir şekilde yapabilirsiniz. Nefes egzersizlerinin günde iki defa uygulanması tavsiye edilir.

Gevşeme nefesi herhangi bir yerde yapılabilir. Oturulurken yapılırsa, dik durulmalıdır. En doğrusu akşam uyumadan önce yapılmasıdır. Bunun faydalarını zaman içinde görürsünüz. Sinir sisteminiz sağlıklı bir şekilde çalışır. Bunun yanında ellerin üşümesi, kan basıncının yükselmesi, aritmiler, panik atak, anksiyete gibi rahatsızlıkların tedavisine yardımcı olur. Bu egzersiz en etkili gevşeme yöntemidir.

Uyarıcı Nefes: Bu nefes egzersizi gevşetici olmaktan çok uyarıcı özelliktedir. Bu yüzden bu çalışmayı kendinizi tembel ve uyuşuk hissettiğiniz dönemlerde yapmalısınız. Bu egzersiz sırasında dik ve gözleriniz kapalı şekilde oturun. Gevşeme nefesi sırasındaki gibi dilinizi aynı pozisyona getirin. Ağzınızı hafifçe kapalı tutarak, burnunuzla hızla nefes alıp verin. Nefesinizi dışa veriş ve alış süreniz eşit ve kısa süreli olmalıdır. Bu sırada köprücük kemiğinin üstünde, boynunuzdaki kaslarda ve diyaframınızda gerginlik hissetmelisiniz. Göğsünüzün hareketi bir körük gibi mekanik şekilde ve hızlı olmalıdır. Bu nedenle bu egzersiz körük nefesi olarak anılmaktadır. Egzersizi ilk yaptığınızda on beş saniye yaparak, normal nefesinize dönün. Bu süreyi her defasında beş saniye artırın. Bu egzersiz soğuktan üşüdüğünüz zamanlarda, ısınmak için yapılabilir. Egzersizin sıkça yapılması, yarattığı enerjinin fark edilmesini sağlar.